Braambessengelei

Want den bompa vindt die pitjes vervelend met zijn vals gebit. Dat den bompa al jaren dood is, vertellen we er niet bij. Wij hebben onze braambessenconfituur graag zonder pitjes en met goei boter, want zo deed hij dat. Amen.

WILDE BRAMEN
In augustus plukken we braambessen. Wij laadden vroeger onze fietsen vol Tupperware, deden, ongeacht de hitte, onze dikke jeans aan en een T-shirt met lange mouwen en gingen naar onze vaste plekjes kijken of de braambessen al rijp waren. Het beste is dat je na enkele dagen nog eens kan teruggaan om de rest te plukken.

We stonden vaak vol beten, krassen en hadden dan van die plakkebolletjes in onze haren, maar we kwamen thuis met de beste buit: dozen vol bramen, en dus confituur voor heel de familie, een blauwe tong en discussies over wie de dikste braambes gevonden had. Altijd ikke, sowieso.

TRADITIONEEL RECEPT
Dit recept is voor een klassieke bramengelei. Dus zonder pitjes voor de moekes en bompa’s met hun vals gebit, en voor mijn kindjes die dat nu ook het lekkerste vinden zo, want hun moeke maakt dat zo (ook al heeft die nog geen vals gebit). Als je nog kan volgen, hé. Drie ingrediënten en je bent gesteld. Als je de braambessen dan ook nog eens zelf gaat plukken, kost het u twee keer niks. Behalve dan een beetje werk ik de keuken.